Afgelopen week had ik een gesprek met een meisje van 13 die last heeft van somberheid. Ze merkt dat veel vrienden naar haar toe komen met de dingen waar ze mee zitten en ze wil ze graag helpen maar eigenlijk vindt ze het ook wel moeilijk. Hierdoor zit ze zelf niet goed in haar vel.
We hebben het erover en op het laatst vraag ik haar of ze nog vragen heeft. Ze is even stil en vraagt me dan, waarom wil jij eigenlijk psycholoog worden? Dan heb je toch de hele tijd gesprekken die gaan over moeilijke dingen en hoe doe je dat dan?
Wat een goeie vraag! Om het nog een beetje ingewikkelder te maken is, dat ik niet als psycholoog werk maar als systeemtherapeut. Heel vaak denken mensen dat een systeemtherapeut iemand is die met computers werkt. Dat is niet wat ik doe, maar wat is systeemtherapie dan wel?
Systeemtherapie wordt ook wel relatie- en gezinstherapie genoemd en is een manier van behandelen. In deze vorm van therapie gaan we niet alleen in gesprek met de aangemelde cliënt, maar ook met belangrijke mensen om diegene heen, zoals ouders, opa’s en oma’s, vrienden, mensen van school, etc. We kijken met jullie allemaal naar hoe het is om psychische klachten te hebben, hoe ga je daarmee om, wie heeft er allemaal last van (los van degene die aangemeld is), wat helpt en wat niet?
Juist om niet alleen met je problemen aan de slag te gaan maar met de mensen om je heen kun je patronen doorbreken waardoor je minder last van je klachten kunt krijgen en is de kans ook groter dat de klachten in de toekomst niet weer erger worden. Dit is ook de reden waarom ik als systeemtherapeut ben gaan werken.
Iedereen herkent wel in meer of mindere mate dat je je wat minder goed voelt. Het is dan juist heel belangrijk dat je er niet alleen voor staat, weet wie er om je heen staat en hoe je elkaar kan helpen en kan groeien.
Heb je hulp nodig? Meld je dan hier aan: